مشاهده ی سر در گمی و عدم كارآیی دانشجویان بعنوان كارورز ، اگر در كنار تصویر همین دانشجویان – بدون گذراندن دوره ی كار ورزی – خود می تواند بیانگر اهمیت آن باشد. عدم گذراندن دوره ی كار ورزی ، كار آیی مدیران را در ابتدای خدمت بیشتر خواهد كاست و اثر گذاری و مرجعیت و رهبری مدیر را در آینده با موانعی مواجه خواهدكرد؛ سوء تفاهماتی را همان گونه كه ذكر شد در مورد كارآیی مدیران تحصیل كرده در میان مسئولین و دست اندر كاران تعلیم وتربیت و مهم تر از آنها ، اعضای مدرسه بوجود می آورد.توسعه و گسترش روزافزون ابعاد كمی آموزش و پرورش بویژه در عرصه ی آموزش همگانی ،نیاز به كیفیت بخشی به آن را نیز بدنبال دارد؛ این كیفیت بخشی خود نیازمند مدیریت و رهبری آموزشی علمی است كه معمولا در رشته و فارغ التحصیلان جستجو می شود . اما عدم كارآیی آنها امر كیفیت بخشی را زیر سئوال برده است؛ زیرا خود این كارآیی نیاز به آشنا سازی مدیران با روش های تصمیم گیری ، سازماندهی ، رهبری، ایجاد انگیزش ، نظارت و كنترل ، برقراری ارتباط ،گزینش و ارزیابی و مهم تر از همه كاربرد آن ها در محل کار دارد .
